A través dos retratos coñecemos o noso pasado. As fotografías sempre foron para gardar un momento no recordo, e aquí recóllense esas fotografías un pouco máis persoais dos nosos/as devanceiros/as.
República Argentina, 1899
Non tuben a sorte de coñezer a miñas aboas
Paulina Verdia Pena casada con Manuel Andrade Monzo e despois de parir 18 fillos partiu no ano 1949
Gumersinda Suàrez,asi se chamaba por parte de nai, miña aboa, Casada José Maria Pena, os dous nacidos en Sada, partiu deixando seis filos a menor de tres anos e levando dous con ela no tempo da gripe no ano 1936, triste historia de unha muller que como moitas viviron para sufrir.
Non conservo nada dela, salvo amiña nai falándome da súa con moito amor ainda sin apenas coñecela.
Sirva este mismo retrato para que as dúas reciban un cariñoso e sentido omenaxe de súa neta Lina